Od 21 października 2017 r. do końca maja 2018 r. w Muzeum Tkactwa w Kamiennej Górze można było oglądać wystawę zatytułowaną "Karkonosze w obrazach Friedricha Iwana". Wystawa, poświęcona twórczości artysty urodzonego w Kamiennej Górze, powstała z okazji 50 rocznicy jego śmierci. Na ekspozycji znajdowało się ok. 300 prac. Były to obrazy olejne, akwarelowe i akwafortowe z widokami Karkonoszy oraz miast i okolicznych miejscowości. Wystawa była największą prezentacją dzieł jakąkolwiek udało się zebrać.
Friedrich Iwan (ur. 8.08 1889 w Kamiennej Górze- zm. 8.01.1967 w Wangen im Allgau), malarz Karkonoszy. Ojciec Iwana pracował w zakładach tekstylnych Methner Und Frahne, awansując od stanowiska kasjera aż do funkcji dyrektora .Prokurist. W wieku 14 lat był uczniem królewskiej Szkoły Sztuki (1903-1908), późniejszej Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Kształcił się w klasie pejzażu, pod kierunkiem prof. Carla Ernsta Morgensterna, wywodzącego się z Bawarii. Iwan najchętniej malował Karkonosze z natury. Cały semestr letni pracował z innymi studentami w plenerze. Następnie studiował w Berlinie Charlottenburgu (1910-1914) historię sztuki, malarstwo i rzemiosło artystyczne. Tam, u Hansa Meyera, rozwinął zainteresowanie techniką akwaforty. Fascynował go jednak kolor, więc opracował technikę kolorowanej akwaforty, odbijanej z jednej płyty. Doskonalił warsztat sztycharza w drukarni W. Brauna w Poczdamie. Głównym motywem jego prac są zimowe pejzaże Karkonoszy. W czasie I wojny światowej przebywał na froncie 1914-1918. Po wojnie, ranny, pojechał do Berlina. Po zawarciu związku małżeńskiego w 1921 zamieszkał w Karpaczu, na Wilczej Porębie. W 1922 gromadził wokół siebie znajomych z czasów studiów we Wrocławiu w Bractwie Sztuki św. Łukasza. W 1924 kupił dom w Jeleniej Górze, gdzie mieszkał przy ul. Goethestrasse 3, do 1946.
Był artystą plenerowym, nawet zimą na nartach wyjeżdżał w góry i malował głównie zimowe pejzaże z ukochanym motywem Karkonoszy i Gór Izerskich. Jego dzieła były reprodukowane w formie kolorowych widokówek, wydawanych seryjnie. Był również twórcą wielu druków okolicznościowych. W 1940 odbyła się w Jeleniej Górze jubileuszowa wystawa prac artysty. Po wojnie miał 56 lat. W czasie wojny jego mieszkanie w Jeleniej Górze było przeszukiwane i utracił około 350 miedzianych płyt z akwafortami. Został aresztowany i przez dwa miesiące był pozbawiony wolności. W 1946 musiał wyjechać ze Śląska. Nowy dom znalazł w Hesji, w Schlitz, gdzie osiedliła się jego rodzina. Tam zaczął znów malować i tworzyć akwaforty. Motywy jego dzieł powstawały pod wpływem impulsów otaczającej go natury. Następnie przeniósł się do Gunzenau (Hesja). W 1953 zmienił miejsce zamieszkania i osiadł w Wangen/ Allgäu, w Bawarii, gdzie inspirowały go krajobrazy alpejskie. Na początku lat 60. w drukarni berlińskiej, która drukowała miedzioryty odnalazł ok. 3. tuzinów swoich miedzianych płyt z okresu przedwojennego, które odzyskał i wykorzystywał w swej pracy. W 1967 zmarł w Wangen. Wiele prac Iwana sprzedał jego jedyny syn Klaus. Artystyczna spuścizna Iwana, rysunki, akwarele, akwaforty i rzadko obrazy olejne, została przekazana do zbiorów Muzeum Haus Schlesien. Sygnował swe prace „Iwan”, „FI”, „Fr. Iwan”, „Friedr. Iwan”.
Dzieła F. Iwana znajdują się w zbiorach Haus Schlesien w Königswinter k/ Bonn, w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, w Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze, w Muzeum Tkactwa w Kamiennej Górze, w Krkonošské muzeum Vrchlabí oraz licznych zbiorach prywatnych